Afdalabarn fjallar um æsku og einangrun, fóstur og föðurást, ást og ástleysi, fortíð og nútíma, sveitasamfélag á síðustu metrunum sem hnusar treglega af nýjum tíma.

Hér kemur einnig stéttamunur til tals, sem og hinn mikli menningarmunur á möl og dal, sem hlýtur að hafa verið höfundi hugleikinn, konu sem lengstum bjó í sveit en flutti loks á Krókinn og skrifaði sig úr honum sauðárgráum inn í prentvélarnar fyrir sunnan.